چکیده
در شهرستان های ساحلی، جمعیت و ملک در مناطق کوچک متمرکز شده است که دارای منابع فراوان و حمل‌ونقل مناسبی هستند. اما خطرات حاصل از سونامی همواره این مناطق را تهدید میکند، همانند آنچه در سونامی سال 2004 و 2010 در اندونزی اتفاق افتاد. شهروندان مناطق ساحلی به هنگام رخداد سونامی نیاز دارند تا به زودی به مکانی امن نقل‌مکان کنند. زمان تخلیه برای آن‌ها بسیار مهم است، اما در عمل این زمان به علت فرآیند پیچیده انتقال به تأخیر می افتد. در طی سال های اخیر، اطلاعات مکانی به عنوان منبع مهمی در راه اندازی سیستم های پشتیبان تصمیم گیری تبدیل شده است تا سریعاً و به شکلی اورژانسی پاسخگو باشند و همچنین تلفن های هوشمند به ابزار ارتباط اجتماعی اولیه در مواقع اضطراری تبدیل شده است. این مقاله به تشریح و طراحی و توسعه یک نمونه اولیه سیستم اطلاعات جغرافیایی، سیستم پشتیبان تصمیم گیری پویا بر اساس رسانه های اجتماعی (GIS-SM-DDSS) پرداخته است که اطلاعات جغرافیایی را با تکنولوژی توئیتر برای فعال کردن شبکه های اطلاعاتی خودسازمان ده در شرایط اضطراری جمع آوری میکند. بازیگران عبارتند از سیاست‌گذاران دولت، مدیران سیاست، رهبران اجتماعی دارای نفوذ بالا در جوامع محلی و مجریان سیاست و شهروندان شهری تحت تأثیر حوادث. توابع سیستم اصلی شامل تجزیه و تحلیل خطر بلایای پویا، انتشار به موقع استراتژی تخلیه به جامعه ساکنان و تشخیص خطر زیست‌محیطی در زمان واقعی و پشتیبانی تخلیه است. این سیستم به عنوان یک آزمایش میدانی در پادانگ، اندونزی برای کمک به مردم در زمان رخداد سونامی طراحی شده است. این سیستم با ارزیابی مسیرها و انتقال مسیر انتقال بر روی نقشه، این اطلاعات را در اختیار رهبران همسایه های محلی که در معرض سونامی هستند، قرار می دهد. هر رهبر محله، پس از tweet کردن، جزئیات مسیر را به شهروندانی که در توئیتر آن‌ها را دنبال می کنند می رسانند. روش پیشنهادی با راهنمایی زمان واقعی تخلیه در جوامعی که در معرض خطر هستند، از استراتژی تخلیه در طول فاجعه حمایت می کند.
