چکیده
در این مقاله دو شاخص ترکیبی از جهانی شدن معرفی شده است. اولی بر اساس در مجله سیاست خارجی/کرنی است و دومی از تجزیه و تحلیل مولفه اصلی به دست می آید. آنها نشان دهنده سطح جهانی شدن هستند و نشان می دهند که چگونه جهانی شدن در طول زمان برای کشورهای مختلف توسعه یافته است. این شاخص ها از چهار جزء تشکیل شده اند: یکپارچگی اقتصادی، تماس شخصی، فن آوری و مشارکت سیاسی که هر یک از تعدادی از شاخص ها ایجاد شده اند. یک تجزیه از این شاخص به اجزای اصلی، احتمالات برای شناسایی منابع جهانی شدن در سطح کشور را فراهم می کند و آن را با اقدامات سیاست های اقتصادی مرتبط می کند. نتایج تجربی نشان می دهد که رتبه پایین در روند جهانی شدن به علت عوامل سیاسی و شخصی با امکان محدود برای کشورهای در حال توسعه تحت تاثیر است. کشورهای توسعه یافته رتبه بالا در توزیع اجزای مختلف الگوهای مشابهی به اشتراک می گذارند. این شاخص ها نیز در تجزیه و تحلیل رگرسیون به منظور بررسی روابط علت و معلولی بین نابرابری درآمد، فقر و جهانی شدن مورد استفاده قرار می گیرد. نابرابری به طور منفی با جهانی شدن ارتباط دارد و جهانی شدن فقر را کاهش می دهد .
