چکیده
محصولات غذایی جدید شانس بالایی برای شکست بازار دارند. برای بهبود شانس موفقیت محصول جدید، یک رویکرد مبتنی بر مصرف‌کننده برای توسعه محصول توصیه شده‌است. این روش بر اهمیت تناسب مطلوب بین نیازهای مصرف کنندگان و محصول جدید تاکید دارد. برای رسیدن به این هدف، متخصصان غذا انواع و روش‌های مختلف داده مصرف کنندگان را تولید و استفاده می‌کنند. با این حال، مطالعات بسیار کمی نشان می دهد که میزان مصرف مواد مصرفی در توسعه محصولات صنایع غذایی چگونه است. این مطالعه به بررسی میزان استفاده از داده های مختلف مصرف کننده در مراحل مختلف، یعنی توسعه محصول جدید (NPD) و چرخه عمر محصول (PLC) و همچنین روش های جمع آوری داده های آنها پرداخته است. در مطالعه حاضر داده های مصرف کننده را به سه نوع تقسیم می کند:مشارکت مصرف کننده، گرایش غذایی و داده های عامل محیطی. نتایج نشان داد که بیش از 85 درصد از پاسخ دهندگان از سه نوع داده در توسعه محصول جدیدNPD استفاده می کنند، در حالی که به ندرت از داده های مصرف کننده در چرخه عمر محصول PLC استفاده می کنند. پاسخ دهندگان اغلب از روش های جمع آوری داده ها مانند گروه های تمرکز، نظرسنجی مصرف کنندگان و جمع آوری داده های غیرمستقیم (به عنوان مثال، اینترنت، مجلات) استفاده می کنند. این روش‌ها در اطمینان از موفقیت محصول و توسعه محصولات جدید به جهان کم‌تر موثر هستند. در حقیقت، بیش از نیمی از پاسخ دهندگان هرگز به ندرت بر روی پروژه‌های جدید کار می‌کردند. افزایش استفاده از داده‌های مصرف‌کننده در چرخه عمر محصول PLC و تطبیق روش‌های جمع‌آوری داده به نوع پروژه و مرحله (فاز) توسعه محصول، فرصت‌هایی را برای شرکت‌های غذایی فراهم می‌کند تا شانس موفقیت محصول جدید را بهبود بخشد.
