چکیده
در این مقاله رابطه بین دو منبع اصلی ریسک پیش‌فرض بانک را بررسی کردیم: ریسک نقدینگی، ریسک اعتباری. ما از نمونه‌ای شامل تقریبآ تمام بانک‌های تجاری امریکا در دوره 1998-2010 برای تحلیل روابط بین دو منبع ریسک در سطح نهادی بانک و اینکه چگونه این روابط بر احتمال پیش فرض بانک‌ها (PD) تاثیر می‌گذارد استفاده کردیم. نتایج ما نشان می‌دهد که هر دو گروه ریسک از لحاظ اقتصادی معنایی در رابطه متقابل همزمانی یا رابطه تاخیری ندارند. بااین حال، آن‌ها برروی احتمال پیش فرض بانک‌ها تاثیر می‌گذارد. این اثر بر دو قسم است: در حالی که هر دو ریسک به صورت مجزا PD را افزایش می‌دهند، برروی تعاملات وابسته به سطح کلی ریسک بانک تاثیر می‌گذارند و می‌تواند ریسک‌های پیش فرض را تشدید کنند یا از آن بکاهند. این نتایج بینش جدیدی را در درک ریسک بانک و بکار گرفتن آن به عنوان یک زیربنا برای تلاش‌های نظارتی اخیر با هدف تقویت مدیریت ریسک نقدینگی و اعتبار بانک (مشترک) ارائه می‌دهد.
1. مقدمه
رابطه بین ریسک نقدینگی و ریسک اعتباری در نهادهای مالیاتی چیست؟ نظریه‌های کلاسیک اقتصاد خرد بانکداری از این دید که ریسک نقدی و ریسک اعتباری ارتباط تنگاتنگی دارند حمایت می‌کند. هردو مدل‌های سازمان صنعتی بانکی مانند چارچوب مونتی-کلین و دیدگاه واسطه‌گری مالی در بررسی‌های Bryant (1980) یا Diamond و Dybvig (1983)، بیان کردند که ساختار دارایی‌ها و بدهی‌‌های بانک، به خصوص با توجه به پیش فرض وام گیرنده و برداشت‌ها از صندوق ارتباط نزدیکی با هم دارند. این تنها برای کسب و کار ترازنامه بانک‌ها صدق نمی‌کند بلکه برای وام‌دهی و کمک‌های مالی تجارت‌های انجام شده از طریق اقلام خارج از ترازنامه‌ها صدق می‌کند، همانطور که توسط Holmström و Tirole (1988) یا Kashyap و همکاران (2002) بیان شد. براساس این موضوع، ادبیات موضوعی اخیرآ تمرکز برروی تعاملات بین ریسک‌های نقدینگی و ریسک‌های اعتباری و مفاهیم برای ثبات بانک را در بر گرفتند. مقاله‌هایی مانند Goldstein و Pauzner (2005)، Wagner (2007)، Cai و Thakor (2008)، Gatev و همکاران (2009)، Acharya و همکاران (2010)، Acharya و Viswanathan (2011)، Gorton و Metrick (2011)، He و Xiong (2012)، Acharya و Mora (مطبوعاتی) به موضع از زاویه‌های گوناکون و موارد مشتق شده نگریستند، و اغلب از یک دیدگاه نظری، نتایج تاثیر ریسک نقدینگی و ریسک اعتباری برروی یکدیگر و همچنین اینکه چگونه این تعاملات برروی پایداری بانکی تاثیر می‌گذارند را نشان دادند.
شواهد روایتی از ورشکستگی بانک‌ها در مدت بحران مالی اخیر بیشتر از این نظریه و نتایج تجربی حمایت می‌کرد. تنها به طور طبیعی نشان داده‌می‌شود که، گزارش‌های رسمی FDIC و OCC در مورد دلایل ورشکستگی بانک‌ها ( به آن " گزارش زیان مادی " هم گویند) به صراحت بیان می‌کنند که بحران‌های اخیر تا حدی باعث وقوع همزمان ریسک‌های نقدی و ریسک‌های اعتباری شده است. همچنین UBS بانک مرکزی مستقر در سوییس دلایل اصلی برای ضرر و زیان‌های قابل توجه و فشارهای مالی بعد از آن پس از بحران مالی 2007/2003 را در یک گزارش 2008 به ذی‌نفعانش بدین شرح بررسی کرد: "چارچوب بودجه‌بندی UBS و رویکردها مربوط به مدیریت ترازنامه، همکاری قابل توجهی در مواجهت با وام‌های بی پشتوانه UBS دارد " (صفحه 36). ظاهرآ، بانک بین دارای‌هایی نقدی و غیرنقدی تفاوتی قائل نمی‌شود و با توجه به شرایط بودجه بندی مربوطه در نتیجه از ریسک‌های اعتباری دارایی‌ها چشم پوشی می‌کند. البته این شواهد تنها یک ماهیت رواینی بدست آمده است، و ممکن است نشانه‌ای از وقوع مشترک ریسک‌های نقدی و اعتباری باشد که برای بانک‌ها و در ثبات خود نقش فوق العاده‌ای را بازی می‌کنند، و بانک‌ها برای این وقوع همزمان دو ریسک در سیستم مدیریت ریسک خود جایی را در نظر نگرفته‌اند. این فرضیات توسط تغییرات نظارتی اخیر، مانند چارچوب Basel III و نسبت پوشش نقدینگی (LCR) و نسبت خالص تامین مالی پایدار (NSF)، یا قانون داد-فرانک با دارایی‌های نقدی پیشنهاد شده پشتیبانی می‌شود. هم اکنون، با وجود اهمیت این ادعا و شواهد نظری پشت آن، هیچ مقاله‌ای تاکنون رابطه بین ریسک نقدی و ریسک اعتباری را در طیف وسیعی آن و همچنین ابعاد متفاوت آن‌ها در سراسر بخش‌های بانکداری بررسی نکرده است. در نتیجه، بسیاری از سوالات مهم با توجه به موضوعات بدون پاسخ باقی مانده است است که: رابطه عمومی بین ریسک نقدینگی و ریسکاعتباری در بانک‌ها چیست؟ آیا ریسک‌های اعتباری و نقدیمشترکا برروی احتمال پیش فرض بانک‌ها (PD) تاثیر می‌گذارند؟ اگر این صورت، آیا بانک‌ها هردو ریسک را باهم مدیریت می‌کنند؟
این مقاله در نشریه الزویر منتشر شده و ترجمه آن با عنوان ریسک نقدی در سایت ای ترجمه به صورت رایگان قابل دانلود می باشد. جهت دانلود رایگان مقاله فارسی و انگلیسی روی عنوان فارسی (آبی رنگ) کلیک نمایید.
منبع:
The relationship between liquidity risk and credit risk in banks
