عنوان مقاله:
یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده از درمان مبتنی بر وب مبتنی بر پذیرش و تعهد کوتاه در مورد سلامت روان عمومی، افسردگی، اضطراب و استرس دانشجویان
A randomised controlled trial of brief web-based acceptance and commitment Therapy on the general mental health, depression, anxiety and stress of college Students
سال انتشار: 2021
رشته: رواشناسی
گرایش: روانشناسی بالینی - روانشناسی شناخت
دانلود رایگان این مقاله:
مشاهده سایر مقالات جدید:
3. Methods
3.1. Participants A power calculation performed using G*Power indicated that a repeated measures MANOVA would need a sample size of 102 in order to have an 90% chance of detecting an effect size of d = 0.4 (the smaller effect size in the meta analysis of Levin et al., 2012). In all 224 presumptive participants were recruited through advertisements (social media, posters, and flyers) around the University College Dublin campus in Dublin, Ireland. The message on the posters read as “Peace of mind … Most of us want it but few of us can find it. Interested in taking part in mindfulness-based research? Learn how to manage unwanted thoughts and feelings”. Additionally, direct group invitations took place in a number of lectures, where the study was introduced and students were invited to participate. Those interested in taking part added their email addresses and were subsequently emailed with participation information. Posters, flyers, emails and online notices provided a link to a website, hosted by the university, where comprehensive details of the research were presented. On the information homepage participants could give consent to potentially participate and to be forwarded to an online survey tool where they were assessed for eligibility. Inclusion criteria: (1) no formal diagnosis of a psychiatric disorder, (2) no previous experience of mindfulness or mindfulness-based exercises, (3) over 18 years of age, and (4) currently registered as a university or college student (i.e., at third-level education). Throughout the recruitment process the acronym ‘ACT’ referred to Acceptance and Commitment Training, an established method to avoid the inference that participants necessarily needed therapy or had a psychological disorder (Jeffcoat & Hayes, 2012).
4. Materials
4.1. Primary outcome measure: general mental health The primary outcome measure was general mental health as assessed using the 12-item version of the General Health Questionnaire (GHQ-12; Goldberg et al., 1997). GHQ-12 is a 12-item self-report scale widely used and well validated for the screening of mental health problems in the general population. Participants respond on a 4-point Likert rating scale typically ranging from “better than usual” to “much worse than usual” resulting in scores from 0 to 36, with higher scores indicating greater psychological distress (Goldberg & Williams, 1988). A score of 12 or higher has been reported as being the most sensitive with approximately 85% of people who score that high exhibiting an Axis 1 disorder (Donath, 2001). GHQ-12 is valid when used with late adolescents and young adults (Banks, 1983; Tait et al., 2002), and has demonstrated very good internal consistency with Cronbach’s alpha ranging from 0.82 to 0.88 (Goldberg et al., 1997; Goldberg & Williams, 1988; Muto et al., 2011). Furthermore, its psychometric properties were satisfactory when administered via the internet (Vallejo et al., 2007).
Studies have reported a stable factor structure and the predictive validity of the GHQ is also good (Goldberg et al., 1997; Vallejo et al., 2007). In addition, satisfactory test-retest reliability coefficients (0.72 - 0.79) have been demonstrated. GHQ was considered the primary outcome measure because it fit the broad focus on the intervention. Cronbach’s alpha in the current sample was .88 at all three time points. 4.2. Secondary outcome measure: psychological distress The secondary outcome measure was psychological distress. This was measured using the Depression Anxiety Stress Scales (DASS-21; Lovibond & Lovibond, 1995). The DASS-21 is a set of three distinct 7-item self-reported measures in which participants rate the frequency and severity of experiencing negative emotions over the previous week. Each item is scored on a 4-point Likert scale from 0 (did not apply to be at all over the last week) to 3 (applied to me very much or most of the time over the last week). Higher scores indicate higher symptom severity. (Lovibond & Lovibond, 1995). The scales have shown high reliability and validity across settings (Crawford & Henry, 2003; Dooley & Fitzgerald, 2012; Muto et al., 2011). Previous research with college students indicated adequate internal consistency with a Cronbach’s alpha of .81, .70 and 0.75 for the depression, anxiety and stress subscales respectively (Levin et al., 2014). The DASS has also been supported by results of exploratory and confirmatory factor analyses, and has also shown very good convergent, discriminative and construct validity (Crawford & Henry, 2003; Lovibond & Lovibond, 1995). Adequate test-retest reliability coefficients of 0.71 for depression, 0.79 for anxiety and 0.81 for stress have also been reported (Dooley & Fitzgerald, 2012). Cronbach’s alpha in the current sample ranged from 0.80 to 0.89 for depression, anxiety and stress subscales, at pre-, post-, and follow-up. 4.3. Process measure: psychological inflexibility The Acceptance and Action Questionnaire (AAQ-2; Hayes et al., 2004) is the most widely used measure of psychological inflexibility and experiential avoidance. The AAQ-2 is a 7-item measure assessing the ability to accept difficult or painful internal experiences in the pursuit of personal values in the presence of these experiences. Measured on a 7-point Likert scale, ranging from “never true” (1), to “always true” (7). Lower scores indicative of psychological flexibility and higher scores indicative of experiential avoidance (Bond et al., 2011). The AAQ-2 has demonstrated high internal consistency in validation studies with Cronbach’s alpha ranging from 0.86 to 0.90 (Bond et al., 2011; Fledderus et al., 2010). Test-retest reliability coefficients of 0.81 and 0.79 have also been reported over a three- and twelve-month period respectively (Bond et al., 2011). AAQ-2 has also confirmed appropriate predictive and discriminative validity (Bond et al., 2011). Cronbach’s alpha in the current sample ranged from 0.90 to 0.92 at all three time points. 4.4. Intervention material: ACT-Based audio exercises The audio exercises, adapted and narrated by internationallyrenowned ACT trainer, Dr. Russ Harris (see actmindfully.com.au), were based on three of the core processes of ACT. Audio one contained “contact with the present moment”; Audio two “cognitive defusion”; Audio three, “self as context”.
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
3. روش ها
3.1. شرکت کنندگان یک محاسبه توان با استفاده از G*Power نشان داد که اندازه گیری مکرر MANOVA به اندازه نمونه 102 نیاز دارد تا 90% شانس تشخیص اندازه اثر d = 0.4 (اندازه اثر کوچکتر در متا آنالیز لوین باشد. و همکاران، 2012). در تمام 224 شرکت‌کننده فرضی از طریق تبلیغات (رسانه‌های اجتماعی، پوسترها و آگهی‌ها) در اطراف پردیس دانشگاه کالج دوبلین در دوبلین، ایرلند، استخدام شدند. پیام روی پوسترها به عنوان "آرامش خاطر... بیشتر ما آن را می خواهیم، اما تعداد کمی از ما می توانیم آن را پیدا کنیم." علاقه مند به شرکت در تحقیقات مبتنی بر ذهن آگاهی هستید؟ یاد بگیرید چگونه افکار و احساسات ناخواسته را مدیریت کنید. علاوه بر این، دعوت‌های مستقیم گروهی در تعدادی سخنرانی انجام شد که در آن مطالعه معرفی شد و از دانشجویان برای شرکت دعوت شد. کسانی که علاقه مند به شرکت در این مسابقه بودند، آدرس ایمیل خود را اضافه کردند و متعاقباً اطلاعات شرکت به آنها ایمیل شد. پوسترها، آگهی‌ها، ایمیل‌ها و اعلامیه‌های آنلاین، پیوندی به وب‌سایتی ارائه می‌کردند که توسط دانشگاه میزبانی می‌شد، که در آن جزئیات جامعی از تحقیق ارائه شد. در صفحه اصلی اطلاعات، شرکت‌کنندگان می‌توانند رضایت خود را برای شرکت بالقوه و ارسال به یک ابزار نظرسنجی آنلاین که در آن واجد شرایط بودن ارزیابی می‌شوند، اعلام کنند. معیارهای ورود: (1) عدم تشخیص رسمی اختلال روانپزشکی، (2) نداشتن تجربه قبلی از تمرینات تمرکز حواس یا تمرکز حواس، (3) بالای 18 سال، و (4) در حال حاضر به عنوان دانشجوی دانشگاه یا کالج ثبت نام کرده اید. یعنی در تحصیلات سطح سوم). در طول فرآیند استخدام، مخفف «ACT» به آموزش پذیرش و تعهد اشاره داشت، روشی ثابت برای جلوگیری از این استنباط که شرکت‌کنندگان لزوماً به درمان نیاز دارند یا دارای یک اختلال روان‌شناختی هستند (Jeffcoat & Hayes, 2012).
4. مواد
4.1. معیار پیامد اولیه: سلامت روان عمومی معیار پیامد اولیه سلامت روان عمومی بود که با استفاده از نسخه 12 ماده ای پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ-12؛ گلدبرگ و همکاران، 1997) ارزیابی شد. GHQ-12 یک مقیاس خودگزارشی 12 ماده ای است که به طور گسترده برای غربالگری مشکلات سلامت روان در جمعیت عمومی استفاده می شود و به خوبی تأیید شده است. شرکت کنندگان در یک مقیاس درجه بندی لیکرت 4 درجه ای به طور معمول از "بهتر از معمول" تا "بسیار بدتر از معمول" که نمرات 0 تا 36 را در بر می گیرد، با نمرات بالاتر نشان دهنده پریشانی روانی بیشتر است (گلدبرگ و ویلیامز، 1988). نمره 12 یا بالاتر به عنوان حساس ترین گزارش شده است و تقریباً 85٪ از افرادی که امتیاز بالایی دارند اختلال محور 1 را نشان می دهند (دونات، 2001). GHQ-12 زمانی معتبر است که در نوجوانان و بزرگسالان جوان استفاده شود (بانکس، 1983؛ تایت و همکاران، 2002)، و سازگاری درونی بسیار خوبی با آلفای کرونباخ از 0.82 تا 0.88 نشان داده است (گلدبرگ و همکاران، 1997؛ گلدبرگ، 1997؛ گلدبرگ و همکاران، 1997). و ویلیامز، 1988؛ موتو و همکاران، 2011). علاوه بر این، ویژگی‌های روان‌سنجی آن زمانی که از طریق اینترنت اداره می‌شد رضایت‌بخش بود (Vallejo و همکاران، 2007). مطالعات ساختار عاملی پایداری را گزارش کرده‌اند و اعتبار پیش‌بینی GHQ نیز خوب است (گلدبرگ و همکاران، 1997؛ والجو و همکاران، 2007).
علاوه بر این، ضرایب پایایی بازآزمایی رضایت‌بخش (0.72 - 0.79) نشان داده شده است. GHQ به عنوان معیار پیامد اولیه در نظر گرفته شد زیرا با تمرکز گسترده بر مداخله مطابقت داشت. آلفای کرونباخ در نمونه فعلی 0.88 در هر سه نقطه زمانی بود. 4.2. معیار پیامد ثانویه: پریشانی روانی معیار پیامد ثانویه پریشانی روانی بود. این با استفاده از مقیاس استرس اضطراب افسردگی (DASS-21؛ Lovibond & Lovibond، 1995) اندازه گیری شد. DASS-21 مجموعه ای از سه معیار 7 موردی متمایز گزارش شده است که در آن شرکت کنندگان فراوانی و شدت تجربه احساسات منفی را در هفته قبل ارزیابی می کنند. هر آیتم در مقیاس لیکرت 4 درجه ای از 0 (در هفته گذشته به هیچ وجه اعمال نشد) تا 3 (در مورد من بسیار یا بیشتر اوقات در هفته گذشته اعمال شد) نمره گذاری می شود. نمرات بالاتر نشان دهنده شدت علائم بالاتر است. (Lovibond & Lovibond، 1995). مقیاس ها پایایی و اعتبار بالایی را در بین تنظیمات نشان داده اند (کرافورد و هنری، 2003؛ دولی و فیتزجرالد، 2012؛ موتو و همکاران، 2011). تحقیقات قبلی با دانشجویان نشان داد که همسانی درونی کافی با آلفای کرونباخ 0.81، 0.70 و 0.75 برای خرده مقیاس‌های افسردگی، اضطراب و استرس وجود دارد (لوین و همکاران، 2014). DASS همچنین توسط نتایج تحلیل‌های عاملی اکتشافی و تأییدی پشتیبانی شده است، و همچنین اعتبار همگرا، متمایز و سازه بسیار خوبی از خود نشان داده است (کرافورد و هنری، 2003؛ لاوی باند و لوی‌باند، 1995). ضرایب پایایی بازآزمایی کافی 0.71 برای افسردگی، 0.79 برای اضطراب و 0.81 برای استرس نیز گزارش شده است (Dooley & Fitzgerald, 2012). آلفای کرونباخ در نمونه فعلی از 0.80 تا 0.89 برای خرده مقیاس های افسردگی، اضطراب و استرس، در قبل، بعد و پیگیری بود. 4.3. اندازه گیری فرآیند: انعطاف ناپذیری روانی پرسشنامه پذیرش و اقدام (AAQ-2؛ آیس و همکاران، 2004) پرکاربردترین معیار عدم انعطاف روانی و اجتناب تجربی است. AAQ-2 یک معیار 7 ماده ای است که توانایی پذیرش تجربیات دشوار یا دردناک درونی را در پیگیری ارزش های شخصی در حضور این تجربیات ارزیابی می کند. در مقیاس لیکرت 7 درجه ای، از "هرگز درست" (1)، تا "همیشه درست" (7) اندازه گیری می شود. نمرات پایین تر نشان دهنده انعطاف روانی و نمرات بالاتر نشان دهنده اجتناب تجربی است (باند و همکاران، 2011). AAQ-2 سازگاری درونی بالایی را در مطالعات اعتبارسنجی با آلفای کرونباخ از 0.86 تا 0.90 نشان داده است (Bond et al., 2011; Fledderus et al., 2010). ضرایب پایایی آزمون مجدد 0.81 و 0.79 نیز به ترتیب طی یک دوره سه و دوازده ماهه گزارش شده است (Bond et al., 2011). AAQ-2 همچنین اعتبار پیش بینی و تمایز مناسب را تایید کرده است (Bond et al., 2011). آلفای کرونباخ در نمونه فعلی از 0.90 تا 0.92 در هر سه نقطه زمانی متغیر بود. 4.4. مواد مداخله: تمرین‌های صوتی مبتنی بر ACT تمرین‌های صوتی، که توسط مربی مشهور بین‌المللی ACT، دکتر راس هریس (به actmindfully.com.au مراجعه کنید)، اقتباس و روایت شده است، بر اساس سه فرآیند اصلی ACT است. یک صوتی حاوی "تماس با لحظه حال" بود. صوتی دو "تخلیه شناختی"؛ صوتی سه، "خود به عنوان زمینه".
