عنوان مقاله:

هوش فرهنگی: یک دیدگاه هویتی درباره تاثیر تجربه میان فرهنگی

Cultural intelligence: An identity lens on the influence of cross-cultural experience

سال انتشار: 2022

رشته: مدیریت

گرایش: مدیریت دولتی - مدیریت اجرایی - مدیریت سازمان های دولتی

دانلود رایگان این مقاله:

دانلود مقاله تاثیر تجربه میان فرهنگی

مشاهده سایر مقالات جدید:

 

مقالات ISI مدیریت

 

مقالات ISI مدیریت دولتی

 

5. General discussion

Through two interlocking studies, we found compelling empirical support for our identity-based theorizing on the relationship of cross-cultural experiences and CQ. As cross-cultural experience can vary greatly in its form, recent studies have critiqued the phenomenologically driven and generally atheoretical nature of empirical studies linking it with CQ (Ott and Michailova, 2018). We advance theory in CQ research by examining how the formation and presence of an explicit type of identity explain how and when cross-cultural experience can be influential for enhancing CQ, which is an increasingly important aptitude across a range of organizational contexts. In Study 1, we lay the foundation of our identity-based argument and demonstrate preliminary support for the influence of cross-cultural experience on multicultural identity and the intervening role of multicultural identity on the relationship between cross-cultural experience and CQ. In Study 2, we again find support for these relationships and also demonstrate that selfverification striving is an important boundary condition that enhances the influence of cross-cultural experience on CQ via multicultural identity. The findings of our studies hold important implications for both researchers and practitioners as we find support for the drivers of CQ from cross-cultural experiences more broadly.

5.1. Theoretical implications

We offer three contributions to the literature. Our first contribution is the theoretical explication of how and when cross-cultural experience relates to CQ (Earley and Ang, 2003; Thomas et al., 2008). To date, knowledge has remained scattered regarding the antecedents of CQ, and while several studies have found direct relationships between various types of cross-cultural experiences and CQ, findings have not been consistent nor have they been informative in terms of explaining the underlying logic for these relationships (see, for example, reviews of CQ by Fang et al., 2018 and Ott and Michailova, 2018). Looking through the lens of identity theory, we introduce the multicultural identity construct as a mechanism through which cross-cultural experiences can cultivate CQ. Although other forms of identity, such as a global identity in the context of work (Erez and Gati, 2004) and bicultural identity integration (BenetMartínez and Haritatos, 2005) have been positively associated with CQ, no one has assessed identity as a mechanism linking crosscultural experiences and CQ. This may be because global work identity and bicultural identity integration are more specific, narrower forms of identity and, as such, they are not conceptually compatible with a broader spectrum of cross-cultural experiences (see Leung et al., 2014, for a discussion of criterion-predictor matching).

Our focus on multicultural identity addresses this construct specificity issue by recognizing that a multicultural identity is more comprehensive and inclusive of a range of multicultural experience inputs to an individual's sense of self as a multicultural individual. That is, while a bicultural identity is limited to those who are bicultural, and global identity is restricted to the work context, we conceptualize multicultural identity as a potential outcome of a diverse array of cross-cultural experiences. Whether it is working abroad, personal travel abroad, being exposed to other cultures via spouses or parents, or learning foreign languages, the more a person is exposed to cultures other than one's own, the more one perceives oneself as multicultural. Such an identity matters to CQ, as evidenced by our findings from both studies that support a positive relationship between multicultural identity and CQ. The findings that multicultural identity mediated the cross-cultural experience-CQ link advances current knowledge in the CQ literature by opening a new stream of research on identifying the fundamental psychological mechanisms through which the effects of cross-cultural experience on CQ occurs. Building on our findings, future research may focus on theorizing the differentiated roles of various cross-cultural experience in identity development and subsequent formation of CQ, and empirically teasing apart these nuanced differences. For example, niche forms of cross-cultural experiences that are intense yet relatively rare (e.g., sabbaticals spent backpacking in novel circumstances) are likely to provide profound and lasting psychological changes for businesspeople (Adam et al., 2018; Pidduck et al., 2022). While our goal was mainly to advance knowledge on more common forms of cross-cultural experiences (i.e., tapping into a much broader and more inclusive phenomenon), our introduction of multicultural identity as a mediator may prove helpful in explaining or predicting linkages between such novel forms of intercultural exposure and particular dimensions of CQ in isolation.

(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)

5. بحث کلی

از طریق دو مطالعه درهم تنیده، ما حمایت تجربی قانع‌کننده‌ای برای نظریه‌پردازی مبتنی بر هویت خود در رابطه با تجارب بین فرهنگی و CQ پیدا کردیم. از آنجایی که تجربه بین فرهنگی می تواند در شکل آن بسیار متفاوت باشد، مطالعات اخیر ماهیت مبتنی بر پدیدارشناسی و عموماً نظری بودن مطالعات تجربی را که آن را با CQ مرتبط می کند مورد نقد قرار داده اند (اوت و میچایلووا، 2018). ما تئوری را در تحقیقات CQ با بررسی اینکه چگونه شکل‌گیری و حضور یک نوع هویت صریح توضیح می‌دهد که چگونه و چه زمانی تجربه بین فرهنگی می‌تواند برای افزایش CQ، که یک استعداد فزاینده مهم در طیف وسیعی از زمینه‌های سازمانی است، تأثیرگذار باشد، پیش می‌بریم. در مطالعه 1، ما پایه استدلال مبتنی بر هویت خود را می گذاریم و حمایت اولیه از تأثیر تجربه بین فرهنگی بر هویت چند فرهنگی و نقش مداخله گر هویت چند فرهنگی بر رابطه بین تجربه بین فرهنگی و CQ را نشان می دهیم. در مطالعه 2، ما مجدداً از این روابط پشتیبانی می‌کنیم و همچنین نشان می‌دهیم که تلاش برای تأیید خود یک شرط مرزی مهم است که تأثیر تجربه بین فرهنگی را بر CQ از طریق هویت چند فرهنگی افزایش می‌دهد. یافته‌های مطالعات ما پیامدهای مهمی هم برای محققان و هم برای پزشکان دارد، زیرا ما به طور گسترده‌تری از تجارب بین‌فرهنگی برای محرک‌های CQ پشتیبانی می‌کنیم.

5.1. مفاهیم نظری

ما سه کمک به ادبیات ارائه می دهیم. اولین مشارکت ما توضیح نظری چگونگی و زمان ارتباط تجربه بین فرهنگی با CQ است (ارلی و آنگ، 2003؛ توماس و همکاران، 2008). تا به امروز، دانش در رابطه با پیشایندهای CQ پراکنده باقی مانده است، و در حالی که چندین مطالعه روابط مستقیمی بین انواع مختلف تجارب بین فرهنگی و CQ پیدا کرده اند، یافته ها از نظر توضیح منطق زیربنایی نه منسجم بوده و نه آموزنده بوده است. این روابط (به عنوان مثال، بررسی های CQ توسط Fang و همکاران، 2018 و Ott and Michailova، 2018 را ببینید). با نگاهی از دریچه نظریه هویت، ساختار هویت چندفرهنگی را به عنوان مکانیزمی معرفی می کنیم که از طریق آن تجربیات بین فرهنگی می توانند CQ را پرورش دهند. اگرچه سایر اشکال هویت، مانند هویت جهانی در زمینه کار (ارز و گاتی، 2004) و ادغام هویت دوفرهنگی (بنت مارتینز و هاریتاتوس، 2005) به طور مثبت با CQ مرتبط بوده اند، هیچ کس هویت را به عنوان مکانیزمی برای پیوند ارزیابی نکرده است. تجارب بین فرهنگی و CQ این ممکن است به این دلیل باشد که هویت کاری جهانی و ادغام هویت دوفرهنگی، اشکال مشخص‌تر و باریک‌تری از هویت هستند و به این ترتیب، از نظر مفهومی با طیف وسیع‌تری از تجارب بین‌فرهنگی سازگار نیستند (لئونگ و همکاران، 2014، برای بحث را ببینید. تطبیق معیار-پیش بینی).