| عنوان فارسی مقاله: | موسسات غیررسمی و سیاست های تطبیقی: برنامه پژوهشی |
| عنوان انگلیسی مقاله: | Informal Institutions and Comparative Politics: A Research Agenda |
مسیراصلیِ تحقیق تطبیقی(قیاسی) بر روی موسسات سیاسی در ابتدا بر روی قوانین رسمی تمرکز دارد. اما هنوز در بسیاری از بافت ها، موسسات غیررسمی، از معیارهای بروکراتیک و قانونگذاری گرفته تا ارباب رجوع گرایی و موروثی گرایی، نتایج و رفتارهای سیاسی را شکل می دهند. محققان و صاحب نظرانی که این قوانین رسمی مربوط به ریسک بازی را نادیده می گیرند، بسیاری از مهمترین مشوق ها و محدودیت هایی که رفتار سیاسی را مشخص می کنند را از دست می دهند. در این مقاله، ما یک چهارچوب برای مطالعه ی موسسات غیررسمی در نظر گرفته ایم و آنها را در تحلیل سازمانی تطبیقی گنجانده ایم. این چهارچوب براساس روشِ چهار الگوییِ تعامل سازمانیِ رسمی و غیررسمی می باشد: تکمیلی، انطباقی، رقابتی و جایگزین. ما سپس دو مسئله ای را که به کلی در ادبیات مربوط به این موضوع فراموش شده اند را مورد مکاشفه قرار می دهیم: دلایل و مکانیزم های حاضر در پشتِ پدیداریِ موسسات غیررسمی و ذاتِ پایداری و تغییر آنها. در نهایت، ما چالش های موجود در تحقیق بر روی موسسات غیررسمی از جمله مسائل مربوط به شناسایی، اندازه گیری و مقایسه را مد نظر قرار خواهیم داد.
