| عنوان فارسی مقاله: | پتانسیل خستگی بعد از شیاردار کردن بتن آسفالت مقاوم |
| عنوان انگلیسی مقاله: | Fatigue Potential after Rutting of Sustainable Asphalt Concrete |
نمونه متن ترجمه
چکیده
بازچرخه در واقع فرآیند استفاده مجدد از مواد موجود کف سازی می باشد که دیگر به طور موثر در ترافیک بکار نمی آیند . طول مدت کف سازی آسفالت احیاء شده بر حسب مقاومت شیار دار کردن و عمر خستگی مورد بررسی قرار گرفته بود . سه نوع عامل احیاء ( سیمان آسفالت نرم ، سیمان آسفالت نر مخلوط با بخار های سیلیکا و سیمان آسفالت نرم مخلوط با خاکستر بادی ) در ساخت نمونه های بتن قالبی کف سازی آسفالت فشرده شده با غلتک اجراء شده اند . نمونه های بتون قالبی در معرض تست شکاف چرخ در مکان های منتخب قرار گرفتند ( مسیر چرخ ، مسیر بیرون از چرخ ) و دستخوش تست مقاومت خستگی تحت بارگذاری تکرار بودند . ارزیابی عمر خستگی از طریق سه پارامتر منتخب یعنی شیب ، محل تقاطع و عمق شیار مورد بحث قرار گرفت که در 5000 دور اندازه گیری شده بود . نتیجه گیری شده بود که مخلوط کنترل در مقایسه با مخلوط بازگردانی دارای مقاومت بالاتر با شیار زنی بود ، عمق شیار برای مخلوط های بازگردانی شده با Ac, Soft Ac + Fly ash, Soft Ac + Silica Fume به ترتیب 3.13, 2.76 and 2.53 میلی متر بودند در حالی که برای مخلوط کنتلر 99 صدم میلی متر بود . کم ترین کرنش کششی در مسیر چرخ می توانست در مخطول کنترل مجسم گردد در حالی که مخلوط های بازگرانی شده دارای کرنش کششی بالاتر هستند . نمونه بازگردانی شده با خاکتسر بادی Soft Ac + Fly در واقع بالاترین کرنش کششی را نمایش می دهند .
