چکیده
استفاده از ستون‌های جت گروت زیر افقی در ساخت تونل‌های زمین نرم، روشی رایج برای پشتیبانی حفاری است. نصب متوالی ستون های جت گروت در یک محیط تونل زنی منجر به بارگیری ستون های جت گروت به صورت مرحله ای می شود که در نتیجه خواص مواد جت گروت و ترتیب نصب بر بزرگی و توزیع نشست های سطحی و تغییر شکل های صورت تأثیر می گذارد. یک برنامه آزمایشگاهی برای تعیین کمیت توسعه کوتاه مدت (کمتر از 24 ساعت) استحکام و سفتی یک دوغاب با ترکیبی شبیه به آنچه در ساخت ستون‌های جت گروت یافت می‌شود، انجام شد. آزمایشات آزمایشگاهی در دمای 8 درجه سانتیگراد برای شبیه سازی دمای زمین انجام شد. همچنین سیلندرهای آزمایش آزمایشگاهی برای شبیه‌سازی تفاوت‌های شرایط مرزی بین ستون‌های جت گروت با قطر 600 میلی‌متر در خاک و نمونه‌های آزمایشگاهی با قطر 76 میلی‌متر عایق‌سازی شدند.
1. مقدمه
استفاده از تزریق جت در ساخت تونل های عمیق، خصوصا تونل های بزرگ با پروفیلی غیر دایره ای در حال افزایش است. این روش از نصب تعدادی ستون های جت ملات برای تولید طاقی از ماسه سیمان شده در جلوی تونل به منظور پشتیبان حفاری استفاده می کند. این طاق ها در چند مرحله نصب می شوند تا چند بخش مخروط ناقص روی هم افتاده تشکیل شود (شکل 1).
در محیطی شهری یکی از الزامات برای تونل های عمیق این است که روش تولید باید نشست سطح را در تولرانسی مشخص نگه دارد. گرچه، با این روش یک تاخیر بین نصب دوغاب ملات جت و سفت شدن مخلوط ماسه-سیمان وجود دارد. اگر این سفت شدن به اندازه کافی به تاخیر بیافتد، ستون ملات جت استحکام برشی کافی برای تحمل بارهای اضافی را نخواهد داشت و باعث نشست زیاد در بالای تونل و تغییر شکل سطح می شود. از آنجایی که ستون های ملات جت در گروه های چهار تایی یا بیشتر نصب می شوند (شکل c.1)، این روش باعث تحریک نشست سطح در صورت عدم وجود روش های سختگیرانه کنترل کیفیت خواهد شد.
این مقاله در نشریه الزویر منتشر شده و ترجمه آن با عنوان استحکام جت گروت در سایت ای ترجمه به صورت رایگان قابل دانلود می باشد. جهت دانلود رایگان مقاله فارسی و انگلیسی روی عنوان فارسی (آبی رنگ) کلیک نمایید.
منبع:
