قطع مصرف مورفین (مقاله رایگان pdf)

چکیده

         مورفین یکی از قوی ترین آلکالوئیدها (شبه قلیاها) در تریاک است که دارای استفاده ها و الزامات پزشکی قابل توجه است و اولین اصل (ماده) فعال خالص شده از منبع گیاهی است. مورفین معمولاً برای تسکین درد متوسط تا شدید استفاده می شود زیرا به طور مستقیم بر روی سیستم عصبی مرکزی عمل می کند؛ با این وجود، سوء استفاده مزمن از آن تحمل و وابستگی جسمی را افزایش می دهد، که معمولاً به عنوان اعتیاد به مواد مخدر شناخته می شود. سندروم قطع مصرف مرفین, علائم فیزیولوژیکی و رفتاری است که از مواجهه طولانی با مرفین ناشی می شود. اکثر نواحی مغز, در پرهیز طولانی مدت و قطع مصرف حاد مورفین, کم کار می شوند. علاوه بر این، چندین مکانیسم عصبی به احتمال زیاد به قطع مصرف مورفین کمک می نمایند. بررسی حاضر, نوشته های مربوط به مکانیزم های عصبی اساسی قطع مصرف مورفین را خلاصه می کند. با وجود این واقعیت که قطع مصرف مرفین، یک فرایند پیچیده است، نشان داده شده است که مکانیسم های عصبی, نقش کلیدی در قطع مصرف مورفین دارند.

تشخیص تشنج نوزاد(مقاله رایگان pdf)

چکیده

       اپراتورهای بالینی در یکی از سخت ترین زمینه های مراقبت های بهداشتی، یعنی مغز و اعصاب نوزادان، باید به صورت روزانه، حملات صرعی را تشخیص دهند. بسیاری از نوزادان مبتلا به بیماری ها در هنگام تولد در معرض خطر تشنجات نوزادی قرار دارند که شایع ترین نشانه اختلالات حاد عصبی است و باید فورا و با دقت به منظور درمان به موقع شناخته شود. روش های تشخیصی سنتی مبتنی بر نظارت ElectroEncephaloGraphic (EEG). با این حال، تجزیه و تحلیل EEG نوزادان، یک روش بسیار تخصصی و وقت گیر است و به مهارت های خاصی نیاز دارد که همیشه به راحتی در بخش های مراقبت ویژه نوزادان (NICUs) در دسترس نیستند. بنابراین، روش های تشخیصی غیر تهاجمی، زمان واقعی، خودکار، کم هزینه، گسترده و تجهیزات توانمند در شناخت قابل اعتماد تشنجات نوزادی، از ارزش قابل توجهی در NICUs برخوردار می باشند.

این مقاله در نشریه ELCVIA منتشر شده و ترجمه آن با عنوان تشخیص تشنج نوزاد  در سایت ای ترجمه به صورت رایگان قابل دانلود می باشد. جهت دانلود رایگان مقاله فارسی و انگلیسی روی عنوان فارسی (آبی رنگ) کلیک نمایید.
منبع:

Monitoring and Diagnosing Neonatal Seizures by Video Signal Processing

تومورهای مغزی (مقاله رایگان pdf)

        مکانیسم جفت شدن شلیک نورونی و انبساط مغزی عروقی می‌تواند به صورت معناداری در بیماری‌های مغزی با یکدیگر تلاقی شود که این تشخیص مناطق قشری نزدیک یا درون ضایعات قابل‌برداشت را با استفاده ازfMRI وابسته به سطح اکسیژن خون دچار مشکل می‌کند. چندین فاکتور متابولیک و عروقی برای توصیف این جداسازی عصبی و عروقی القاء شده توسط ضایعه مدنظر قرارگرفته‌اند، اما فعلاً هیچ استاندارد تصویربرداری برای کشف NUV وجود ندارد. در هر، در مطالعات ام آر آی بالینی این ضروری است که خطر NUV مورد ارزیابی قرار گیرد زیرا حضور NUV ممکن است منجر به فعال‌سازی منفی کاذب شود که خود منجر به برش سهوی کورتکس eloquent و کمبود نورولوژیک دائمی بعد از عمل خواهد شد. اگرچه NUV از قطع یک یا چند جزء از آبشار جفت کننده عصبی و عروقی پیچیده سلولی و شیمیایی (NCC) ناشی می‌شود، تصویربرداری MR تنها قادر است که مرحله نهایی را در این NCC که شامل پاسخ مغزی_ عروقی نهایی است را ارزیابی کند. از آنجایی که هر چیزی که واکنش مغزی_ عروقی را دچار اختلال کند الزاماً منجر به NVU خواهد شد، صرف‌نظر از تأثیر آن در NCC، ما می‌توانیم ترسیم CVR را به عنوان نشانگری که نماینده‌ای از پتانسیل NVU است در نظر بگیریم. ما فرض کردیم که ترسیم BOLD CVR که با نگه داشتن تنفس همراه است می‌تواند نشانگر بهتری از پتانسیل NVU نسبت به قابلیت دینامیک T₂ تصویربرداری MR پرفیوژن گادولینیوم کنتراست باشد. زیرا دومی با این عنوان شناخته می شود که تنها خطر NVU مرتبط با درجه بالایی از غده مغزی را با مشخص کردن حجم خون مغزی بالا و جریان خون مغزی مرتبط با رگ زایی تومور را منعکس می کند. در هر حال از آنجایی که درجه پایین و متوسط غده های مغزی با چنین هایپرپرفیوژن های تومورال مرتبط نیستند، ترسیم کردن BOLD BH CVR ممکن است قادر به کشف چنین پتانسیل های NVU حتی در گلوماهای با درجه پایین بدون رگ زایی باشدکه نشانه ای از غده گلیایی است. در هر حال، مشخص شده است که غدد گلیایی با NVU متغییری در ارتباط هستند زیرا رگ زایی ممکن است همیشه منجر به NVU نشود. متریک های پرفیوزن که توسط تصویر برداری MR پرفیوژن گادولینیوم T₂ به دست آمده اند با درصد BOLD از تغییر سیگنال در طرح های BH CVR در یک گروه از 19 بیمار با تومورمغزی درون جمجمه ای با میزان و ماهیت متفاوت مقایسه شدند. ماکسیمم پیکسل مجزای rCVB  و rCBF  در مناطق holotumoral مورد توجه به صورت مشابه نیمکره ای  متمرکز بافت نرمال عادی سازی شدند. علاوه بر این، تغییر سیگنال درصد درطرح های BH CVR در درون ipsilesion ROI به صورت تغییر سیگنال درصددر درون ROI مشابه contralesional عادی سازی شدند. رابطه خطی معکوسی بینrCBF  یاrCVB  عادی و تغییر سیگنال درصد CVR عادی شده در ضایعات درجه چهار یافت شد. در ضایعات درجه سه یک جریان خطی کم شیب تر دیده شد که از اهمیت آماری کمی برخوردار بود، در حالی که هیچ رابطه ای در گروه درجه دو دیده نشد. تفاوت های آماری معناداری برای rflow  وrvol در بین گروههای درجه دو و درجه چهار و بین گروههای درجه سه و درجه چهار و نه برای rCVR  موجود بود. rCVR در هر گروه کمتر از یک بود. نتایج ما نشان داد که در حالی که طرح های پرفیوژن T₂MR و طرح های CVR برای ترسیم مناطق تومورال در معرض خطر NVU در گلوماهای با درجه بالا کافی هستند. طرح های CVR  می توانند مناطقی که CVR در آنها کاهش یافته را در گلوماهای با درجه پایین و متوسط کشف کنندکه در آنهاNVU  ممکن است با فاکتورهای دیگری به غیر از نئوواسکولاریزه توموری ایجاد شده باشد. مقایسه مناطقی که در آنها CVR به صورت غیر عادی کاهش یافته است با مناطق فاقد فعل سازی BOLD مبتنی بر وظیفه در نواحی قشری مورد انتظار که تومورها در آن نفوذ کرده اند یا مجاور تومور هستند 95% تطابق را آشکار کرد که این توانایی ترسیم BH CVR را برای نشان دادن مناطق NVU اثبات می کند.

عکسبرداری عروق‌ مغزی (مقاله رایگان pdf)

چکیده

خلاصه: این مقاله مروری روش‌شناسی عکسبرداری راکتیویتی عروق مغزی نفس نگهداشتن را از نظرکسب و  تحلیل توضیح می‌دهد و کاربردهای این روش در عکسبرداری قبل جراحی مخصوصاٌ با توجه به سطح اکسیژن خون وابسته به fMRI را بررسی می‌کند. اصلی‌ترین کاربردش در fMRI بالینی، برای ارزیابی پتانسیل غیرجفت‌شدگی مغزی‌عروقی می‌باشد. غیرجفت‌شدگی مغزی‌عروقی بصورت بالقوه یک محدودیت عمدهء fMRI بالینی، مخصوصاً در حالت ضایعات توده‌ای مغز مانند تومورهای مغزی و بدشکلی‌های عروق داخل مغزی است که با ناهنجاری‌هایی در همودینامیک موضعی هم در حالت اکتسابی یا مادرزادی همراه هستند. همین‌طور، بازنمایی نفس‌نگهداشتن راکتیویتی عروق‌مغزی یک جز ضروری از تحلیل کنترل کیفی fMRI تشکیل می‌دهد مخصوصاً وقتی که برای بازنمایی قبل جراحی قشر سخنوری اجرا شود. همچنین چالش‌های کربن دی‌اکسید مصنوعی  مورد استفاده در بازنمایی راکتیویتی عروق مغزی مورد بحث قرار خواهد گرفت و کاربردهایش در ارزیابی ذخیره عروق مغزی و بیماری عروق مغزی توصیف خواهد شد. 

محافظ اعصاب (مقاله رایگان pdf)

چکیده

          بیماری های عصبی، که شامل آسیب های حاد و مزمن نورودژنراتیو می شود، عامل مرگ و ناتوانی انسان می باشند. با این وجود، پاتوفیزیولوژی این بیماری ها هنوز به طور کامل روشن نشده است، و هنوز درمان موثری وجود ندارد. آستاگزانتین؛ عضوی از گروه xanthophyll، نوعی کارتنوئید قرمز-نارنجی با فعالیت های مختلف بر غشاء سلولی و فعالیت های بیولوژیکی متنوع است. مهم تر از همه، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد آستاگزانتین دارای اثرات محافظ اعصاب در مدل های آزمایشگاهی آسیب حاد، اختلالات نورودژنراتیو مزمن، و بیماری های عصبی است. اثرات مفید آستاگزانتین در ارتباط با خاصیت ضد اکسیداتیو، ضد التهابی و ضد آپاپتوزیس است. در این مقاله مروری، ما بر روی ویژگی های محافظ اعصاب آستاگزانتین تمرکز خواهیم کرد و مکانیسم های مربوطه به آن را در بیماری های عصبی بررسی خواهیم کرد.

ردیابی EEG ثابت (مقاله رایگان pdf)

چکیده

      ردیابی EEG ثابت با مدل های ARMA متغیر با زمان بحث شده است. یک روش برای تشخیص دوک ها در EEG موش ارائه شده است. این روش بر اساس ردیابی یک قطب سیستم واحد مدل ARMA است. 

رشد عصبی نوزادان (مقاله رایگان pdf)

چکیده

      مدیریت پزشکی نوزادان تازه متولد شده اغلب به روش های تکراری دردناک نیاز دارد که می توانند مسیر گیرنده های درد را در طول یک دوره رشد و نمو حیاتی تغییر دهد و به طور معکوس بر نتایج فیزیولوژی عصبی اثر بگذارد. کاهش اثرات محرک های دردناک تکراری، مدیریت مواد مخدر برای آرام بخشی کاهش درد و ICU (بخش مراقبت های ویژه) در NICU (بخش مراقبت های ویژه نوزادان) معمول است. مجموعه در حال رشدی از شواهد اولیه و حیوانی, آسیب طولانی مدت بالقوه با درمان مواد مخدر برای نوزادان را نشان می دهد. مورفین, آپوپتوز را در سلول های میکروگلیایی انسان افزایش می دهد و مطالعات حیوانی, تغییرات بلند مدت در رفتار، عملکرد مغز، حافظه و شناخت فضایی پس از مواجهه با مورفین را نشان می دهند. این بررسی جامع به بازنگری شواهد بالینی و پیش بالینی موجود در مورد اثرات طولانی مدت درد نوزادان و درمان مواد مخدر می پردازد.

نگه داشتن نفس (مقاله رایگان pdf)

چکیده

     هم سنجی وابسته سطح اکسیژن خون (BOLD) تحت تاثیر برخی از عوامل فیزیولوژیکی است مانند جریان خون و حجم خونی که می تواند منبعی از تغییرات در آنالیز fMRI باشد. مطالعات قبلی پیشنهاد دادند که از داده های پاسخ مغزی برای کالیبراسیون و نرمالایز کردن نگاشت های BOLD در جهت کاهش تغییرات داده های fMRI در میان نواحی مغزی در آنالیز فردی و در سراسر افراد استفاده کنیم. نگه داشتن دم یکی از گسترده ترین روشهای مورد استفاده برای بررسی واکنش پذیری عروقی است. با این حال، قدرت و تکثیرپذیری این روش به خوبی شناخته نشده است. در این مطالعه به بررسی سه دوره نگه داشتن دم می پردازیم. از افراد خواسته شد که نفس خود را برای 9، 15 و 21 ثانیه در سه مرحله مجزا نگه دارند و موافقت نامه fMRI بعد از 15 تا 20 روز تکرار شد. داده های ما نشان می دهد که BOLD به نگه داشتن دم بعد از نتایج حاصل از یک شکل پیچیده پاسخ می-دهد که دلیل آن عوامل فیزیولوژیکی است که بر روی تغییر سیگنال با زمانی که بشدت تکثیرپذیر است تاثیر می-گذارند. با این وجود، تکثیرپذیری مقدار پاسخ مغزی به دی اکسید کربن بصورت دامنه سیگنال BOLD و تعداد واژگان پاسخ بیان می شود که به شدت به مدت زمان دوره های نگه داشتن دم وابسته است. دوره نگه داشتن دم 9 ثانیه ای منجر به تغییر شدید مقدار پاسخ می شود در حالیکه دوره های طولانیتر پاسخهای BOLD تکثیرپذیر و محکمی را تولید می کنند. 

خون‌ رسانی مغزی (مقاله رایگان pdf)

چکیده

تصویربرداری کاربردی از پرفیوژن بررسی مشخصات آن مانند پاسخگویی به گازهای در حال گردش، تنظیم خودکار و  کوپلینگ عصبی عضلانی را ممکن می‌سازد. جریان رو به پایین تنگی شریانی در این تصویربرداری می‌تواند ذخایر عروقی و خطر کم‌خونی (ایسکمی) را در جهت تطبیق استراتژی درمانی تخمین بزند. این روش اختلالات همودینامیکی را در بیماران مبتلابه بیماری آلزایمر یا ناهنجاری‌های عروقی ناشی از صرع نشان می‌دهد. MRI کاربردی از پاسخگویی نیز به درک بهتر انجام MRI کاربردی در تحقیقات عملی و درمانی کمک می‌کند.

دخالت microRNA (مقاله رایگان pdf)

 چکیده

      microRNA، RNAهای کوچک غیر کد کننده ای هستند که بیان ژن را در سطح پس از ترجمه تنظیم ‌می‌کنند و برای تنظیم مولکولی ضروری به نظر ‌می‌رسند که در بیان ژن‌های تعدیل کننده در طی تکامل عصبی و عملکرد آن دخالت دارند. microRNAها نقشی را در طی هماهنگی سلول‌های بنیادی عصبی و تمایز اولیه ایفا ‌می‌کنند و هم مراحل پایانی تکامل عصبی را شامل ‌می‌شوند مثل تشکیل دندریت‌ها و ارتجاع پذیری سیناپسی. یک ارتباط بین microRNAها و بیماری‌های عصبی مثل تخریب عصبی یا اختلال در عملکرد سیناپسی، با پیشرفت قابل ملاحظه ای در حال آشکار شدن است. این مقاله مروری، یافته‌های اخیر را درباره عملکرد microRNA‌ها در تکامل و سیستم عصبی بالغ و پتانسیل‌های قابل ملاحظه آن‌ها در ارتباط با بیماری‌های عصبی خلاصه شده است.